Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός για τους Λατίνους.

================================================
Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΤΙΝΟΥΣ



Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, Μητροπολίτης Εφέσου, υπήρξε ατρόμητος ομολογητής της πίστεως στην Σύνοδο της Φερράρας - Φλωρεντίας, αφού δεν υπέκυψε στις παπικές πιέσεις και τους εκβιασμούς και παρέμεινε μέχρι τέλους ομολογητής της πίστεως. Όχι μόνον κατά την Σύνοδο εκείνη απέδειξε τις πλάνες των Λατίνων, αλλά ταυτοχρόνως απέδειξε και τις νοθείες που έκαναν οι Λατίνοι στα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας.

Στην αρχή, βεβαίως, ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός συμπεριφέρθηκε με ευγένεια, αλλά αργότερα, όταν διεπίστωσε τις αλχημίες, τις πιέσεις, τις νοθείες, τους εκβιασμούς και τις πονηρίες των Λατίνων, υπήρξε ομολογητής της πίστεως. Η στάση του ήταν πέρα για πέρα Ρωμαϊκή, γιατί οι αληθινοί Ρωμηοί είναι αριστοκράτες του πνεύματος, μπορούν να συνδιαλέγωνται με νηφαλιότητα, ηρεμία και ευγένεια, αλλά όταν πρόκειται για απομάκρυνση από την αποκαλυπτική αλήθεια, και όταν βλέπουν τις αλχημίες των άλλων, τότε γίνονται ομολογηταί της πίστεως. Γιατί ο Χριστός δεν θέλει απλώς αναζητητάς, αλλά ομολογητάς.

Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός είχε σαφή γνώση του πράγματος. Γνώριζε δηλαδή ότι εμείς απεκόψαμε τους Λατίνους από το Σώμα της Εκκλησίας, γιατί οι Λατίνοι υπέπεσαν στην αίρεση του Filioque. Θα παραθέσω ένα κείμενό του που είναι αρκετά εκφραστικό. Γράφει ο άγιος Μάρκος:

«Την μεν αιτίαν του σχίσματος εκείνοι δεδώκασι, την προσθήκην εξενεγκόντες αναφανδόν, ην υπ' οδόντα πρότερον έλεγον. ημείς δε αυτών εσχίσθημεν πρότεροι, μάλλον δε εσχίσαμεν αυτούς και απεκόψαμεν του κοινού της Εκκλησίας σώματος. Δια τι ειπέ μοι: Πότερον, ως ορθήν έχοντας δόξαν, ή ορθώς την προσθήκην εξενεγκόντας; Και τις αν τούτο είποι, μη σφόδρα τον εγκέφαλον διασεσεισμένος; Αλλά ως άτοπα και δυσσεβή φρονούντας και παραλόγως την προσθήκην ποιήσαντας. Ουκούν ως αιρετικούς αυτούς απεστράφημεν και δια τούτο αυτών εχωρίσθημεν... αιρετικοί εισιν άρα, και ως αιρετικούς αυτούς απεκόψαμεν».

Από το κείμενο αυτό μπορούμε να σχολιάσουμε μερικές αλήθειες.

Πρώτον, ότι οι Λατίνοι φανέρωσαν την αίρεση του Filioque, την οποία προηγουμένως πίστευαν μυστικώς, την έλεγαν κάτω από τα δόντια τους.

Δεύτερον, εμείς οι Ορθόδοξοι χωρισθήκαμε με την θέλησή μας από τους Λατίνους, πράγμα το οποίο ισοδυναμεί με το ότι τους απεκόψαμε από το κοινό της Εκκλησίας Σώμα, ως φρονούντας δυσσεβή δόγματα, και επειδή πρόσθεσαν την λέξη Filioque στο Σύμβολο της Πίστεως παραλόγως.

Τρίτον, οι Λατίνοι με την προσθήκη του Filioque είναι αιρετικοί και ως αιρετικούς απεκόψαμε από την Εκκλησία. Όσοι ισχυρίζονται ότι ορθώς πιστεύουν οι Λατίνοι και ορθώς εξέφρασαν το δόγμα περί του Filioque, αυτοί είναι «σφό­δρα τον εγκέφαλον διασεσεισμένοι». Δηλαδή έχουν πάθει διάσειση εγκεφάλου.

Επομένως, κατά την διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, όπως το εκφράζει ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, οι Λατίνοι είναι αιρετικοί, αποκεκομμένοι από την Εκκλησία και φυσικά είναι εκτός της Εκκλησίας και δεν έχουν μυστήρια.


================================================

===============================================
ΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ
«ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ»

Του κ. Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου

ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ δέκα μήνες από τότε, που η Σύναξη κλη-
ρικών και μοναχών κυκλοφόρησε την «Ομολογία Πίστεως».
Ο αριθμός όσων υπέγραψαν την Ομολογία ξεπέρασε ήδη
τους 17.000, γεγονός που ξεκάθαρα δείχνει ότι ο πιστός λαός ανα-
ζητούσε κάποιο τρόπο, για να εκφράσει την αντίθεσή του προς τα
οικουμενιστικά ανοίγματα και τον τρόπο, που διεξάγονται οι διά-
λογοι με τους Παπικούς, τους Προτεστάντες και τους αλλόθρη-
σκους. Η μαζική υπογραφή του κειμένου της Ομολογίας φανέ-
ρωσε το σιωπηλό πλήθος του πιστού λαού, που εδώ και χρόνια δια-
φωνεί με την οικουμενιστική τακτική του Πατριάρχη Βαρθολομαί-
ου και άλλων Επισκόπων, κληρικών και θεολόγων.
Ο προφήτης Ηλίας γεμάτος απελπισία για τη στροφή των συμ-
πατριωτών του στην ειδωλολατρία και έχοντας την πεποίθηση ότι
«υπολέλειπται μονώτατος», έλαβε μετά από εντατική προσευχή
την πληροφορία ότι υπάρχουν επτά χιλιάδες άνθρωποι, που δεν
έκλιναν γόνυ τω Βάαλ (Γ´ Βασ. ιθ´,10–18 ) . Με παρόμοιο τρόπο σή-
μερα κάθε συνειδητός πιστός, που βλέπει γύρω του Επισκόπους,
κληρικούς και λαϊκούς να υποκλίνονται στο Βάαλ του οικουμενι-
σμού και γεμίζει με απογοήτευση για το κατάντημα των εκκλησια-
στικών ανδρών, με την πρωτοβουλία της «Ομολογίας Πίστεως»
της άτυπης Σύναξης κληρικών και μοναχών λαμβάνει την πληρο-
φορία ότι υπάρχουν δεκαεπτά χιλιάδες —και πολλοί περισσότε-
ροι— κληρικοί και λαϊκοί, που όχι μόνο δεν έκλιναν γόνυ στον
οικουμενισμό, αλλά παρά τις πατριαρχικές απειλές και συκοφαν-
τίες έθεσαν εαυτούς στην πρώτη γραμμή του αντιοικουμενιστικού
αγώνα υπογράφοντας την Ομολογία. Αυτά από τη μία πλευρά.
Από την άλλη πλευρά, αυτή των οικουμενιστών, η Ομολογία αν
και τους θορύβησε πολύ και συνεχίζει να τους ενοχλεί, ωστόσο
δεν φαίνεται, προς το παρόν, να τους οδηγεί σε διακοπή του οικου-
μενιστικού τους βηματισμού. Οι συμπροσευχές συνεχίζονται, οι
διάλογοι άνευ ορθοδόξων προϋποθέσεων επίσης και καθημερινά
μέσω των ορθοδόξων εντύπων και ηλεκτρονικών μέσων φανερώ-
νονται πλήθος οικουμενιστικών πράξεων με πρωταγωνιστές συνή-
θως Επισκόπους.
Με δεδομένη την πεισματική εμμονή των οικουμενιστών στην
αποκλίνουσα από την Ορθόδοξη Θεολογία και κανονική ακρίβεια
συμπεριφορά, οι πιστοί που υπογράψαμε την Ομολογία Πίστεως
αναμένουμε νέες πρωτοβουλίες της σεβαστής Σύναξης κληρικών
και μοναχών. Γνωρίζουμε ότι «καιρός παντὶ πράγματι» (Εκκλη-
σιαστής γ´,1 ) και ότι «μείζων των αρετών η διάκρισις», γι᾽ αυτό και
αγωνιζόμενοι κατά της παναίρεσης του οικουμενισμού δεν θα οδη-
γηθούμε στο άλλο άκρο του ζηλωτισμού και της πρόωρης αποτεί-
χισης, στην οποία καλούν τους πιστούς κάποιοι, που χαράζουν μο-
ναχικές προσωπικές πορείες.
Μένουμε άγρυπνοι, παρακολουθώντας τις κινήσεις των οικου-
μενιστών και έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στις μετά προσευχής και
διακρίσεως αποφάσεις και πρωτοβουλίες της σεβαστής Σύναξης
κληρικών και μοναχών.

http://www.orthodoxostypos.gr/Photos/Pages/Page1.pdf

================================================