Λόγοι Γέροντος Παϊσίου

Λόγοι Γέροντος Παϊσίου

Ἐκεῖνος ποὺ ἀγωνίζεται πολὺ καιρὸ καὶ δὲν βλέπει πνευματικὴ πρόοδο
ἔχει ὑπερηφάνεια καὶ ἐγωισμό.
Πνευματικὴ πρόοδος ὑπάρχει ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει πολὺ ταπείνωση.
Νὰ ἀγωνιζόμαστε μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις γιὰ νὰ κερδίσουμε τὸν παράδεισο.
Εἶναι πολὺ στενὴ ἡ πύλη καὶ μὴν ἀκοῦτε αὐτοὺς ποὺ σᾶς λένε ὅτι ὅλοι θὰ σωθοῦμε.

Συνετὸς καὶ μυαλωμένος ἄνθρωπος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀντελήφθη καλῶς
ὅτι ὑπάρχει τέρμα τῆς παρούσης ζωῆς
καὶ σπεύδει καὶ αὐτὸς νὰ θέσει τέρμα εἰς τὰ σφάλματα καὶ ἐλαττώματά του.

Ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεὸ εἶναι μία συνεχὴς μυστικὴ προσευχὴ
ποὺ φέρνει ἀθόρυβα τὶς δυνάμεις τοῦ θεοῦ ἐκεῖ ποὺ χρειάζονται
καὶ τὴν ὥρα ποὺ χρειάζονται.

Νὰ ἀναθέτουμε τὸ μέλλον μας στὸ Θεό.
Ἡ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στὸ Θεό, ἔχει μητέρα τὴν πίστη,
μὲ τὴν ὁποία προσευχόμαστε
καὶ ἀπολαμβάνουμε τοὺς καρποὺς τῆς ἐλπίδας.

Ἡ πλήρης ἀνάθεση τῆς ζωῆς μας στὸ Θεό,
εἶναι μία λύτρωση ἀπὸ τὴν ἀνασφάλεια ποὺ φέρνει ἡ πίστη στὸ ἐγώ,
καὶ μᾶς κάνει νὰ χαροῦμε τὸν παράδεισο ἀπὸ αὐτὴ τὴ ζωή.

Ὅταν, ἀπὸ φιλότιμο, κάνουμε τον Θεὸ νὰ χαίρεται μὲ τὴ ζωή μας,
τότε Ἐκεῖνος δίνει ἄφθονες τὶς εὐλογίες του στὰ φιλότιμα παιδιά του.

Ὅταν ἀγωνίζεται μὲ ἐλπίδα ὁ ἄνθρωπος,
ἔρχεται ἡ θεία παρηγοριὰ καὶ
νιώθει ἔντονα ἡ ψυχὴ τὰ χάδια τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.

Ὅσο περισσότερο ζεῖ κανεὶς τὴν κοσμικὴ ζωή,
τόσο περισσότερο ἄγχος κερδίζει.
Μόνο κοντὰ στὸ Χριστὸ κανεὶς ξεκουράζεται
γιατὶ ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος γιὰ τὸ Θεό.

Ἡ ἀνώτερη χαρὰ βγαίνει ἀπὸ τὴ θυσία.
Μόνον ὅταν θυσιάζεται κανεὶς συγγενεύει μὲ τὸν Χριστό,
γιατὶ ὁ Χριστὸς εἶναι θυσία.

Ο Θεός ἀπὸ ἐμᾶς θέλει μόνο τὴν προαίρεση καὶ τὴν ἀγαθὴ διάθεση
ποὺ θὰ τὴν ἐκδηλώνουμε μὲ τὸ λίγο φιλότιμο ἀγώνα μας
καὶ τὴν συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητάς μας.
Ὅλα τα ἄλλα μᾶς δίνει ἐκεῖνος.

Ὅποιος κουράζεται γιὰ τὸν πλησίον του ἀπὸ καθαρὴ ἀγάπη,
ξεκουράζεται μὲ τὴν κούραση!
Αὐτὸς ποὺ ἀγαπάει τὸν ἑαυτό του καὶ τεμπελιάζει,
κουράζεται μὲ τὸ νὰ κάθεται!

Πνευματικὴ πρόοδος ὑπάρχει, ἐκεῖ
ὅπου ὑπάρχει ἡ αἴσθηση ὅτι ὅλα εἶναι χάλια.

Νὰ μὴν θυμᾶσαι τὰ κρύα τοῦ χειμώνα,
γιατὶ θὰ κρυώνεις καὶ τὸν Αὔγουστο.

Ὅσο ζεῖ ὁ ἄνθρωπος ἔχει δικαίωμα νὰ δίνει πνευματικὲς ἐξετάσεις.
Μετεξεταστέος δὲν ὑπάρχει.
Ἂς ἀγωνιστοῦμε νὰ πιάσουμε ἔστω τὴν πνευματικὴ βάση
γιὰ νὰ περάσουμε στὸν παράδεισο.

Μακάριοι εἶναι ὅσοι ἔχουν στὴν καρδιὰ τοὺς ἄξονα τὸν Χριστὸ
καὶ περιστρέφονται χαρούμενοι γύρω ἀπὸ τὸ ἅγιο ὄνομά του,
νοερῶς καὶ ἀδιαλείπτως.

Στὸν οὐρανὸ δὲν ἀνεβαίνει κανεὶς μὲ τὸ κοσμικὸ ἀνέβασμα,
ἀλλὰ μὲ τὸ πνευματικὸ κατέβασμα.
Μόνο ἔτσι, βαδίζοντας χαμηλά, χωράει ἀπὸ τὴν στενὴ πύλη τοῦ παραδείσου.

Δὲν μποροῦν νὰ μᾶς συμφιλιώσουν μὲ τὸν Θεὸ τόσο οἱ σωματικοὶ ἀγῶνες καὶ οἱ κόποι,
ὅσο ἡ συμπάθεια τῆς ψυχῆς καὶ ἡ φιλανθρωπία καὶ ἡ πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπη.

Ἡ ἀγάπη μας πρέπει νὰ εἶναι ἴδια πρὸς ὅλους.
Μόνο τότε εἶναι ἀγάπη Θεοῦ. Κάτω ἀπὸ αὐτὴν τὰ πάντα λυγίζουν.
Δίπλα της ὅλα λειώνουν.

Ὅταν ἔχουμε αὐτογνωσία,
τότε γίνεται ἡ πνευματικὴ διάσπαση τοῦ ἀτόμου μας.
Ἔτσι ἀπελευθερώνεται ἡ ἐνέργεια
καὶ ξεπερνᾶμε τὴν βαρύτητα τῆς φύσεώς μας
καὶ διαγράφουμε πνευματικὴ τροχιά.

Στὴν ἐποχή μας, δυστυχῶς ἠ λογικὴ κλόνισε τὴν πίστη
καὶ γέμισε τὶς ψυχὲς μὲ ἀμφιβολίες.
Ἔτσι, ἑπόμενο εἶναι νὰ στερούμαστε τὰ θαύματα,
γιατὶ τὸ θαῦμα ζήται καὶ δὲν ἐξηγεῖται.

Μὴν ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτό μας.
Ἡ αὐτοπεποίθηση εἶναι ἐμπόδιο στὴ Θεία Χάρη.
Ὅταν ἀναθέτουμε τὰ πάντα στὸ Θεό,
αὐτὸς ὑποχρεώνεται νὰ μᾶς βοηθήσει.

Ἐλέγχοντας τὸ κακό, δὲ βγαίνει τίποτε.
Παρουσιάζοντας ὅμως τὸ καλό, ἐλέγχεται ἀπὸ μόνο του τὸ κακό.
Μόνο μὲ καλὰ παραδείγματα ἐλέγχονται ὅσοι ἔκαναν μόδα τὴν ἁμαρτία!

Πνευματικὴ ὡριμότητα εἶναι νὰ πιστέψουμε ὅτι δὲν κάνουμε τίποτε!
Μόνο μέσα στὴν ταπεινὴ κατάσταση τῆς ἀπογοητεύσεως ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας
κρύβεται ἡ καλὴ πνευματικὴ κατάσταση.

Ὁ Θεὸς δὲν ἐπιτρέπει καμιὰ θλίψη καὶ κανένα κακό,
ἂν μέσα ἀπ᾿ αὐτὰ δὲν βγεῖ κάτι καλύτερο
ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἐμεῖς ἀνθρώπινα θεωρούσαμε ὅτι εἶναι τὸ πᾶν!

Ἡ μεγαλύτερη ἀρρώστια εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια,
ἡ ὁποία μᾶς μετέφερε ἀπὸ τὸν παράδεισο στὴ γῆ
καὶ ἀπὸ τὴ γῆ προσπαθεῖ νὰ μᾶς πάει στὴν κόλαση.

Ἐὰν θέλεις νὰ πιάσεις τὸν Θεό, γιὰ νὰ σὲ ἀκούσει, ὅταν προσευχηθεῖς,
γύρισε τὸ κουμπὶ στὴ ταπείνωση, γιατί σ᾿ αὐτὴν τὴν συχνότητα ἐργάζεται ὁ Θεός.

Δὲν πρέπει νὰ ἀποφεύγουμε τὴν ἁμαρτία γιὰ νὰ μὴν πᾶμε στὴν κόλαση,
ἀλλὰ ἀπὸ ἀγάπη καὶ φιλότιμο,
γιὰ νὰ μὴν λυπήσουμε τὸν εὐεργέτη μας Χριστό.

Ἐκεῖνος ποὺ γιὰ νὰ πιστέψει στὸ Θεὸ ζητᾶ θαύματα, δὲν ἔχει ἀρχοντιά.
Γιὰ τὸ Θεὸ αὐτὸ ἔχει ἀξία...
Νὰ ἀγαπήσουμε τὸν Θεὸ μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ εἶναι ἀγαθός.

Οἱ ἁγνοὶ λογισμοὶ ἐξαγνίζουν τὴν ψυχή μας
καὶ ἀχρηστεύουν τὰ ὄπλα τοῦ δαίμονος τῆς πορνείας,
διότι μέσα στὸ ἁγνὸ σῶμα διατηρεῖται ἡ ἁγνὴ ψυχὴ
καὶ στὴν ὁποία παραμένει ἡ Θεία Χάρις.

Τίποτα δὲν γίνεται χωρὶς τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ,
καὶ ὅπου ὑπάρχει ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ, σίγουρα αὐτὸ ποὺ συμβαίνει,
ὅσο πικρὸ κι ἂν εἶναι, θὰ φέρει ὠφέλεια στὴν ψυχή.

Φροντίστε νὰ γεμίσετε τὴ κασέτα τῆς καρδιά σας τώρα ποὺ εἶστε νέοι.
Γιατὶ ἀλλιῶς, ὅταν γεράσετε, ἀνάμεσα ἀπὸ βυζαντινὴ μουσικὴ
θ᾿ ἀκούγονται καὶ μπουζούκια.

Ὁ Θεὸς βοηθάει καὶ δὲν ἀδικεῖ!
Βλέπει πιὸ πέρα καὶ τὸν ἐνδιαφέρει, σὰν καλὸς πατέρας,
νὰ μᾶς ἔχει κοντά του στὸν παράδεισο.
Γι᾿ αὐτὸ δίνει δοκιμασίες σ᾿ αὐτὴ τὴ ζωή.